Rozdział 33:

Oczywiście standardem jest że w nocy wstawałam więcej niż spałam,ale rano nie byłam tak strasznie zmęczona.W piżamie poszłam do kuchni i usiadłam na parapecie.Zaczęłam myśleć nad nową dietą i zdrowym trybie życia,muszę się wziąć za siebie.Nie wiem czy to jest jakaś schiza,ale teraz częściej zaczęłam się porównywać z Sabiną.Ona zgrabna,długo noga blondynka,po prostu jest ładna,skończyła studia ma dobrą pracę,a ja gruba brunetka bez wykształcenia i bez pracy.Może powinnam znów być blondynką???

- Tu jesteś?-odwróciłam głowę w stronę wejścia i zobaczyłam Bartka.

- Jestem,już jedziesz?-zapytałam odwracając wzrok w szybę.

- Postaram się być jak najszybciej.-podszedł do mnie i chciał przytulić ale zeszłam z parapetu i usiadłam przy stole.

- Jeżeli po drodze nie będziesz musiał zaliczyć jeszcze z nią solarium albo fryzjera.-zaśmiałam się.

- Lenka.-szepnął.

- Co Lenka,prosiłam cię że też chcę spędzić z tobą czas,a ty lecisz do niej,Bartek pragnę ci przypomnieć że masz dwoje dzieci,które też chcą spędzić czas z ojcem,a ciebie wiecznie nie ma.-powiedziałam,a on nic nie odpowiedział i po prostu wyszedł.-Oczywiście,najlepiej wyjść.-szepnęłam do siebie.Poszłam się ubrać.

Bo paradować w same piżamie nie chciałam.Wychodząc z łazienki usłyszałam swój telefon.

- Halo?-zapytałam.

- Cześć Lenka,posłuchaj mam do ciebie ogromną prośbę.-usłyszałam głos Dagi.

- Jasne o co chodzi?

- Mogłabyś zająć się dziś Oliwerem,bo musimy z Antkiem do lekarza jechać i nie wiem ile to potrwa i nie chcę żeby Oliemu się nudziło.-poprosiła.

- Jasne nie ma problemu to o której mi go przywieziecie?

- Za jakąś godzinkę.-dogadałyśmy się,więc ja poszłam obudzić Majkę.Jak tylko usłyszałam że młody Winiarski do nas przyjdzie to szybko wstała.I tak jak było ustalone godzinę później zjawił się u nas Oli.Nie było wielkiego problemu bo ja zajmowałam się Kubą,a oni bawili się u Mai w pokoju.Kiedy siedziałam sobie z Kubusiem w salonie,do mieszkania wszedł Bartek.Nareszcie pomyślałam żeby z nią 5 godzin siedzieć,to małe przegięcie.

- Cześć,już jestem.-powiedział.

- Rychło w czas.-powiedziałam bawiąc się z małym.

- Trochę duża kolejka była.

- Nie musisz się tłumaczyć,przecież nic się nie stało,nie pierwszy raz siedzę z dziećmi sama w domu.-uśmiechnęłam się do niego.

- Lena proszę czy my musimy się kłócić?-zapytał.

- Przecież ja się nie kłócę,ja wyrażam swoją opinię a z tego co wiem to nie jest kłótnia.

- Lena,Sabina jest moją koleżanką i poprosiła mnie o pomoc,a każdy jej odmówił więc pomogłem.

- Jasne bo każdy odmówił więc Bartek pomoże,też mogłeś odmówić.-powiedziałam i do salonu wbiegła Maja z Oliwerem.

- Mamo chcemy jeść.-powiedziała.

- Już,na co macie ochotę?-uśmiechnęłam się.

- Na pizzę.-krzyknęli równocześnie.

- No dobra,Bartek zamów im jaką będą chcieli,a ja pójdę położyć małego.-powiedziałam,a on pokiwał głową.Kubę szybko zmorzył sen,więc ja także szybko wyszłam z pokoju żeby go nie obudzić.

- Zasnął?-zapytał mnie Bartek.

- Tak,ja też pójdę się położyć.-szepnęłam i chciałam pójść do sypialni,ale on złapał mnie za rękę i obrócił w swoją stronę,a chwilę później poczułam jego usta na swoich.

- Kocham cię.-powiedział,a ja się uśmiechnęłam.

- Ja ciebie też.-powiedziałam i poszłam do sypialni.Pospałam sobie może z godzinkę,bo później przyjechała Daga odebrać Oliego.Oczywiście nie mogłam się znów położyć bo musiałam nakarmić Kubę,umyć go i ponownie uśpić.Kiedy Kuba zasnął musiałam zająć się Majką.I oto takim sposobem z całego domu to ja poszłam spać najpóźniej bo o 1:00 w nocy,nic tylko się po prostu radować.

Dziś niedziela,dzień kiedy wreszcie będę mogła nacieszyć się Bartkiem.Wstałam sobie o 9:00 wyjątkowo mały dał mi pospać tak samo psiak i Maja.Postanowiłam zrobić słodkie śniadanie ale od jutra dieta.Zjedliśmy i postanowiliśmy iść na spacer bo akurat trafił nam się piękny słoneczny dzień.Poleciałam się więc ubrać.

 

Następnie ubrałam Kubusia i wyszliśmy razem do parku,oczywiście Rafi też.Chodziliśmy sobie i było miło,wreszcie poczułam jakie to przyjemne uczucie,ale wszystko co dobre szybko się kończy.Bartek dostał telefon od Sabiny z prośbą o przyjazd do niej.No szlag mnie trafił.

- Nigdzie nie jedziesz.-powiedziałam kiedy skończył rozmawiać.

- Ale....-przerwałam mu.

- Nie ma żadnego ale,albo lepiej daj mi adres ja jej pomogę.-uśmiechnęłam się sztucznie.

- Lena.-skarcił mnie.

- No co spędzisz czas z dziećmi,a ja pomogę dziewczynie w potrzebie.-i postawiłam na swoim to ja udałam się do mieszkania Sabiny,zadzwoniłam dzwonkiem i czekałam kiedy ona się doczłapie do drzwi.

- O Lena przyjechałaś z Bartkiem?-zapytała z uśmiechem.

- A jak ci powiem że tylko ja przyjechałam to co?-zapytałam.

- No trochę dziwna sprawa bo prosiłam Bartka,bo ty nie jesteś mi do niczego potrzebna.

- To ja co powiem tylko tyle nie zapominaj że Bartek ma rodzinę i nie będzie wiecznie na twój telefon tu przybiegać.Proś sobie o pomoc kogoś innego,ale nie waż się zadzwonić do niego bo nie wytrzymam i zrobię ci krzywdę.-powiedziałam.

- Będę dzwonić do kogo mi się podoba,także żegnam panią.-zamknęła mi drzwi przed nosem.Wkurzona wróciłam do mieszkania,Maja siedziała i oglądała bajkę,a Bartek spacerował po domu z małym.

- Jestem.-uśmiechnęłam się.

- I co chciała?-zapytał.

- Nic potrzebnego,nie chce spać?-zamieniłam temat.

- No jakoś nie chce.-zaśmiał się.

- Maja a ty lekcje odrobiłaś?-poszłam do salonu.

- Tak tylko muszę sobie jeszcze wierszyk powtórzyć.

- To po bajce pójdziesz powtórzyć a później mi go powiesz.-i tak zleciał nam czas,dobrze że już dziś nie zadzwoniła.

Następnego dnia Bartek zawiózł Maję do szkoły i pojechał na trening,trochę się nudziłam bo praktycznie dziś był spokój z Kubą.Czas bardzo szybko mi zleciał do tej 16:00.Nim się obejrzałam to przyjmujący był z powrotem z Majką.

- Mamusiu a wiesz że jutro jest mecz,i tata powiedział ze mnie ze sobą weźmie.-od razu przy mnie znalazła się Maja.

- Jaki mecz?-zapytałam nie będąc w temacie.

- Taki charytatywny wiesz gramy dla dzieci i w ogóle.O 17:30 zaczynamy,później będą jakieś zabawy dla dzieciaków więc wezmę Majkę.-podszedł do mnie i wyjaśnił mi całą sytuację.

- No dobrze,ale nie wrócicie chyba późno?

- Nie spokojnie,dobra co dziś ugotowałaś?-zapytał obejmując mnie od tyłu.

- Same dobre rzeczy.-podałam im porcję pysznej ryby,a sobie nałożyłam samą sałatkę.

- Dlaczego nic nie jesz,tylko tą sałatę?-zapytał Bartek.

- Odchudzam się,więc będę żyła na samych sałatkach.

- No chyba nie,nie pozwalam ci się odchudzać rozumiesz.-spojrzał na mnie i nałożył mi na talerz rybę.

- Nie wiedziałam że gustujesz w grubych słonicach.-zaśmiałam się ironicznie.

- Lena proszę cię nie denerwuj mnie,jesteś bardzo ładna i mi się taka podobasz.

- To chyba sobie kup okulary skoro tak źle widzisz.-powiedziałam i poszłam do salonu,tak teraz on będzie miał ze mną ciężko,ale ja obiecuję sobie z tego miejsca że ja zrzucę te kilogramy które nabyłam i będę jeszcze ładniejsza niż przedtem.

- Lenka.

- No co Bartek,wiesz że dużo przybrałam w ciąży.Chce wyglądać tak jak kiedyś.-powiedziałam i zaczęłam układać ubrania do szafy.

- Skarbie,wyglądasz pięknie,nie potrzebujesz żadnych diet.Nie chcę żebyś wyglądała jak wieszak.-zaśmiał się.

- Bartek ale tu nie o to chodzi że chcę być wieszakiem ale chcę wglądać tak jak przed ciążą.-powiedziałam a on mnie przytulił.

- Zawsze będziesz dla mnie najpiękniejsza,pamiętaj o tym.-szepnął mi na ucho,a mi zrobiło się tak ciepło na sercu bo wiem że na niego zawsze będę mogła liczyć.

Nadszedł czas na mecz charytatywny,ja niestety oglądnę go w telewizji bo z Kubą nie pójdę na halę.O 17:30 wszystko się zaczęło i muszę przyznać że dzieci były zadowolone.Niestety ta małpa też była,rzygać mi się chce jak widzę jej wytapetowaną twarz.Znów łasiła się do Bartka.Czy ona nie rozumie że igra w tym momencie z ogniem ,któregoś dnia się wkurzę i zrobię jej krzywdę.

- Widzisz Rafi,taka głupia blondynka a całe Skrzaty są pod jej władzą.-mówiłam głaskając psa po głowie.Oderwałam się od telewizji kiedy usłyszałam płacz Kubusia.Mały teraz przechodzi tak zwane kolki które są cholernie bolesne i dość często się budzi.

Bartek z Mają zjawili się po 22:00,zabawa musiała być niezła bo Majka miała pomalowaną całą twarz.

- Widzisz mamo to jest maska tygrysa.-powiedziała i przytuliła mnie.

- Dobra tygrysku teraz do łazienki,i się umyć.-poszła a ja przytuliłam się do Bartka.

- Co się stało?-zapytał.

- A coś się musiało stać,po prostu cię kocham.-zaśmiałam się.

- Ja ciebie też,najmocniej na świecie.-szepnął.

- Tak na całym wszechświecie.........

 

 

 

 

I jest kolejny :)

No nareszcie wychodzę na prostą i mam nadzieję że w końcu przestanę zaniedbywać was i bloga.Dziękuję wam za wasze komentarze i zapraszam serdecznie w środę na kolejny.Czyżby Sabina miała jakiś szatański plan???

Do następnego!!!

Pozdrawiam Aga