Rozdział 21:

Około 14:00 dostałam wiadomość że za jakieś trzy godziny powinni dojechać,super bardzo mnie uszczęśliwiło.Wiedząc że ona jest obok niego to można dostać szału.Co godzinę wysyłam mu SMS'a z treścią czy tęskni i czy mnie kocha,i zawsze odpisywał że tak i tak czyli jestem spokojna.

Oczami Bartka:

Jechaliśmy na te Mazury już kolejną godzinę,wczoraj zadzwoniłem do rodziców i powiedziałem o naszych planach co do imienia i śmiali się że będzie kolejny Kubuś.

- Bartek a Lena nie jest zła że jedziemy na te Mazury?-zapytała mnie Ania.

- Nie no jasne wie że musimy załatwić tą sprawę.-uśmiechnąłem się.

- Ale nie chcę żebyście się później pokłócili.-złapała mnie za rękę.

- Nie pokłócimy się spokojnie.-przez całą drogę gadaliśmy,śmialiśmy się i wspominaliśmy sobie nasze wspólne przygody.Kiedy dotarliśmy na miejsce to do Ani zadzwonił kupiec że dziś nie da rady przyjechać ale jutro z samego rana będzie,trochę się wkurzyłem bo przemierzyłem tyle drogi po nic a z samego rana chciałem ruszać do Katowic.

- To chodźmy do środka zjemy coś.-zaproponowała więc weszliśmy do środka i zrobiliśmy kanapki.Później postanowiliśmy napić się wina.Ja wypiłem jeden kieliszek a ona resztę.Siedzieliśmy w salonie kiedy ona nagle wstała i zaczęła przede mną tańczyć.

- Co ty robisz?-zapytałem.

- Bartuś ja wiem że zawaliłam sprawę ale teraz możemy wszystko naprawić.-usiadła okrakiem na moich kolanach.

- Anka zostaw mnie ja kocham Lenę.-powiedziałem i zepchnąłem ją z moich kolan,ale ona się nie poddawała i zaczęła mnie całować.Odepchnąłem ją.

- Ja wiem że tego chcesz.-powiedziała i została w samej bieliźnie.

- Nie.-powiedziałem kiedy znów do mnie podeszła i chciała zdjąć ze mnie bluzę.

- Nie wiem co ty widzisz w Lenie przecież to zwykła szmata która wpadła z innym i ciebie naciąga i mogę się założyć że Majka też twoim dzieckiem nie jest.

- Nie masz prawa tak o niej mówić,rozumiesz.-podeszła do mnie i znów mnie pocałowała ale tym razem jej nie odepchnąłem dlaczego nie wiem.

- Widzę że możemy sprawę załatwić w sypialni.-szepnęła i pociągnęła mnie tam.W głowie zapaliła mi się czerwona lampka.

- Nie Anka,ja taki nie jestem.Kocham ją i nigdy nie zdradzę.

- Bartek już ją zdradziłeś całując się ze mną i wiedz że ona się o tym dowie kochanie,a teraz życzę miłej nocy.-powiedziała i wyszła z sypialni a ja zacząłem na siebie wyklinać po jaką cholerę ja tu przyjechałem.Z takimi myślami zasnąłem.

Oczami Leny:

Następnego dnia Bartek pojawił się w mieszkaniu o 15:00 zadowolona rzuciłam się mu na szyję i zaczęłam namiętnie całować.

- Tak się za mną stęskniłaś?-zapytał z uśmiechem.

- Ja się stęskniła i nasze dzieci też.-powiedziałam i znów go pocałowałam.

- Maja już po szkole?-zapytał.

- Nie jeszcze ma dziś basen to opowiadać podpisaliście wszystko?-zapytałam a jego mina nagle zrobiła się przerażona.

- Tak,ale nie ma o czym gadać.

- Bartek coś się stało?-zapytałam.

- Nie ale wiesz jak bardzo mocno cię kocham?

- No coś tam mi się o uszy obiło,chodź mi pomóc spakować resztę rzeczy w końcu za niecałe dwa tygodnie możemy się sprowadzać do Bełchatowa.Posłucha ja pójdę do Witka i muszę z nim pogadać a ty idź się położyć.-pocałowałam go i poszłam się ubrać.

 

Wyszłam z mieszkania i skręciłam w uliczkę do parku i nagle przede mną stanął Damian.

- No witamy długo się nie widzieliśmy.-uśmiechnął się.

- Co ty tu robisz?-szepnęłam.

- Posłuchaj mnie teraz nie spodobało mi się to że Bartek do mnie przyjechał,ale wybaczę ci w końcu nasza gra toczy się dalej.

- Jaka do cholery gra?-krzyknęłam.

- Zobaczysz za kilka dni,a teraz żegnam cię skarbie.-pocałował mnie w rękę i poszedł a ja stałam w miejscu i nie mogłam się ruszyć.

Poszłam wreszcie do baru i pogadałam z Witkiem o moim niestety wypowiedzeniu,bo wyprowadzam się.Dziewczyny nie były zadowolone z tego.

- Lena wiesz co Bartek pojawił się w twoim życiu 5 miesięcy temu i już się do niego wyprowadzasz.Przecież to nienormalne.-powiedziała Pola.

- Ale same powiedziałyście żebym dała mu szansę.-powiedziałam.

- Ale to nie oznaczało się od razu do niego wyprowadzać.

- Nie wiem o co wam chodzi?-powiedziałam wkurzona.

- Lena po prostu się martwimy o ciebie.-powiedziała Iza.

- Cieszę się że troszczycie się o mnie ale ja go kocham i dlatego postanowiłam się do niego wyprowadzić.

- Boże kobieto przemyśl to i zostań.-krzyknęła Pola.

- Pola mogę wiedzieć o co tobie chodzi?-teraz to ja krzyknęłam.

- Ty i Iza macie kogoś a o mnie już zapomniałyście.Zawsze wam pomagałam gdy coś się działo a teraz głupia Pola może znikać bo mamy już facetów i jesteśmy szczęśliwe.Wiecie ja na prawdę chciałam mieć przyjaciółki na zawsze a nie tylko dla pocieszenia myślałam że wy mnie za taką uważacie i jak widać pomyliłam się,uważacie że macie problemy a zapytałyście kiedyś o moje.Świetne jesteście przyjaciółki.

- Poluś to nie tak...-zaczęłam,ale ona mi przerwała.

- Przykro mi że tak się kończy nasza niby przyjaźń.Cześć.-powiedziała i wyszła trzaskając drzwiami baru.Zrobiło mi się strasznie głupio,ale miała rację.Przez cały czas pocieszała mnie i Izę kiedy miałyśmy zły okres w życiu nie pozwalała nam się dołować a my tak ją olałyśmy.

- Boże jak mi głupio.-szepnęła Iza.

- Mi też,boże a ja uważałam że mam problemy.-powiedziałam zła na siebie.Próbowałyśmy się do niej dodzwonić ale nie odbierała.Wróciłam o domu gdzie była już Majka i razem z Bartkiem oglądali bajkę.

- Cześć jestem już.-powiedziałam wchodząc do salonu.

- Co się stało?-zapytał Bartek.

- Nic,pójdę coś zjeść.-udałam się do kuchni ale wiedziałam że on przyjdzie,poczułam jak obejmuje mnie od tyłu.

- Co się stało kochanie?-pocałował mnie w ramie.

- Pola zerwała z nami przyjaźń.-szepnęłam i się rozpłakałam.

- Dlaczego?

- Ona zawsze nas pocieszała jak miałyśmy złe dni a my ani razu nie zapytałyśmy się do u niej.

- Nie płacz żabko,przejdzie wam,powiedziała to w złości.

- Bartek ale ona powiedziała prawdę zawsze byłam ja i Iza a ona na drugim planie.Muszę ją odzyskać.

- Odzyskasz.-szepnął.Całą noc nie mogłam spać ale najgorsze było to jak dostałam telefon od Izy.

- Ale jak to wyjechała?

- .....

- Gdzie?

- .....

- To gdzie on jest?.......

 

 

 

 

 

 

 

I jest kolejny.Od razu mówię że nie wiem co do was napisać.Dziś miałam zebranie i posypały się pierwsze skargi po prostu MASAKRA :(

Następny pojawi się w piątek,i obiecuję że będzie dłuższy.

Widać że Anka i Damian nie odpuszczają.

Pozdrawiam Aga