Rozdział 23:

- Co?-zapytałam.- To jest żart,ty żartujesz sobie ze mnie prawda?-spojrzałam na niego ale on pokiwał przecząco głową.

- Pocałowała mnie i chciała czegoś więcej ale ją odepchnąłem.-powiedział.

- Wiedziałam że ona miała takie zamiary,a ty mi nie chciałeś wierzyć.-powiedziałam i wstałam z łóżka.Podeszłam szafy i ubrałam bluzę.Musiałam ochłonąć i wyszłam na balkon.Z jednej strony cieszę się że mi o tym powiedział,ale z drugiej boję się że on sam chciał tego pocałunku.

- Lenka wejdź do środka na dworze jest zimno.-szepnął.

- Chciałeś tego?-odwróciłam twarz do niego.

- Nie,ale później chwila nie uwagi i....-powiedział a ja mu przerwałam.

- Dobra nie kończ.-weszłam do środka i poszłam do kuchni

- Lena ja kocham ciebie nie ją.

- Bartek prawie wylądowaliście w łóżku,to jest twoja miłość do mnie,nie wiem chcesz coś osiągnąć tym,chcesz mnie poniżyć?-zapytałam.

- Nie.-zaprzeczył.-Proszę nie mów tak.-podszedł do mnie.Chciał mnie przytulić ale odepchnęłam go.

- Daj mi czas muszę wszystko przemyśleć.-usłyszałam wołanie Mai więc poszłam do niej.

- Mamusiu główka mnie boli.-szepnęła,zmierzyłam jej gorączkę i znów była wysoka.Podałam jej leki przepisane od lekarza i położyłam się koło niej,a ona przytuliła się do mnie mocno.Serce łamie mi się jak widzę ją taką chorą,ale każdej matce tak się dzieje kiedy wie że jej dziecko cierpi a nie może mu pomóc,musi czekać dopóki leki nie zaczną działać.Po jakiejś godzinie leki podziałały i zasnęła.Lekko wyswobodziłam się z jej uścisku i wyszłam z pokoju.

- Zasnęła?-zapytał Bartek.

- Tak,czemu nie śpisz jutro masz trening.-powiedziałam wchodząc do kuchni.

- Nie mam treningu,Lenka proszę cię porozmawiaj ze mną.-złapał mnie za rękę.

- Bartek proszę daj mi pomyśleć.-powiedziałam.

- O czym,chyba nie chcesz mnie zostawić?-spojrzał na mnie przerażony.

- Zgłupiałeś gdzie ja znajdę takiego samego faceta,którego kocham i jednocześnie jestem zła że nie powiedział mi o tym wcześniej,bo już dawno Anka miałaby wydrapane oczy.-uśmiechnęłam się,a on mnie przytulił.

- Przepraszam cię.-szepnął i mnie pocałował.

- Z jednej strony fajnie by to musiało wyglądać jak ma tak wydrapane oczy,żadna operacja plastyczna by jej nie pomogła.

- Masz świetne pomysły,ale chyba trochę śpiąca jesteś.-zaśmiał się i poszliśmy spać.I tak musiałam wstawać do Mai co godzinę,przy trzecim razie położyła się z nami w sypialni.

O godzinie 8:00 usłyszałam dzwonek do drzwi,niechętnie wstałam i poszłam otworzyć.

- Dzień dobry przepraszam że tak za samego rana ale mam przesyłkę dla Leny Witkiewicz.-powiedział kurier.

- To ja.-uśmiechnęłam się,podpisałam co trzeba i zamknęłam drzwi.Weszłam do kuchni i zabrałam się za otworzenie paczki.W niej zobaczyłam piękną biżuterię.Było to czyste złoto.Otworzyłam szeroko oczy przecież to musiało kosztować fortunę.

- Co tam masz kochanie?-objął mnie od tyłu Bartek.Nic nie mówiąc pokazałam mu prezent,bo tak to nazwałam prezent.

- Powiedź mi że to od ciebie.-spojrzałam na niego.

- Muszę cię zmartwić ale gdybym miał dać ci biżuterię to dostałabyś ją osobiście a nie w paczce.-powiedział i poszedł.

- Bartuś proszę cię nie bądź zły na mnie.-przytuliłam się do niego.

- Nie jestem zły na ciebie tylko wkurza mnie że ktoś daje ci takie prezenty które ja powinienem ci dawać.

- Przestań nie potrzebuję takich prezentów,wolę mieć ciebie bo jesteś najdroższą osobą którą mam no i jeszcze Maja.-przytuliłam go.

- A Kuba w drodze.-zaśmiał się.

- Bartek a twoi rodzice nie są źli że....-przerwał mi.

- Ucieszyli się że będzie Kuba.

- Patrzyłeś co z Mają?-zapytałam.

- Śpi nie ma gorączki,biedna jest.

- Tak co roku jej się to zdarza w listopadzie.Bartuś a co ze świętami?

- Wiesz myślałem o tym,może my urządzimy je tutaj.

- No ale jak ich tu pomieścimy?-zapytałam myśląc nad tym poważnie.

- Wiesz możemy im wynająć pokoje w hotelu,ale nie przejmuj się coś wymyślimy.

- A co robimy z tym?-pokazałam na biżuterię.

- Wiesz co można zrobić takie coś jak oddanie nadawcy więc wezmę to i po treningu pójdę na pocztę.-poszedł się ubrać a ja zrobiłam mu kanapki.Z mieszkania wyszedł po 8:00.

Poszłam się jeszcze położyć,ale po 20 minutach znów usłyszałam dzwonek.Ciekawe czego zapomniał.

- Cześć ty jesteś Lena?-zapytał jakiś chłopak.

- Tak a ty to?-spojrzałam na niego nie mogłam sobie przypomnieć twarzy.

- Nazywam się Czarek.-podał mi rękę.

- Lena ale o co chodzi?

- Chodzi mi o Polę,nie wiem czy ci opowiadała o mnie?-zapytał a we mnie się zagotowało.

- Opowiadać o tobie miała.-krzyknęłam.-Posłuchaj mnie ona przez ciebie usunęła ciążę,oszukałeś ją,masz żonę dzieci,zabawiłeś się.-wyszłam na korytarz.

- To nie tak ja miałem się rozwieść z żoną.-powiedział.

- Posłuchaj masz się do niej nie zbliżać rozumiesz,miało jej w życiu namieszałeś,człowieku nie wstyd ci tak traktować kobiety?-zapytałam.

- Żona sama mnie zdradza....-przerwałam mu.

- Ale to nie dało ci prawa bawić się uczuciami mojej przyjaciółki.Jeżeli dowiem się że byłeś u niej to własnoręcznie się wykastruję.-powiedziałam i weszłam do mieszkania zamykając drzwi.

Wkurzona podeszłam do okna i patrzyłam co się dzieje w Bełchatowie.Nawet nie wiem kiedy koło mnie zjawiła się Maja.

- Cześć mamusiu.-przytuliła się do mnie.

- Cześć żabko,wszystko w porządku?-zapytałam.

- Tak.Mamo a czemu krzyczałaś?-zapytała spoglądając na mnie.

- Troszkę się zdenerwowałam ale już wszystko w porządku,co chcesz na śniadanie?

- Naleśniki.-krzyknęła i usiadła przy stole.

- O widzę komuś wraca apetyt.-zrobiłam dla niej śniadanie i oczywiście dla siebie ale to mały szczegół.Bartek wrócił do domu około 16:00 przez ten cały czas Maja oglądała telewizję a ja siedziałam i myślałam.

- Jestem już.-krzyknął,spokojnie głucha nie jestem.Poszłam na przedpokój gdzie Majka tuliła się już do Bartka.

- Tato a ja już się dobrze czuję.-krzyknęła mu do ucha.

- No widzę to jutro do szkoły?-spojrzał na nią,a ona pokręciła głową przecząco.

- Mama powiedziała że dopiero w poniedziałek więc nie idę.

- Ty szczęściaro.-pocałował ją w czoło.

- Pójdę włączyć bajkę obejrzysz ze mną?-zapytała a on pokiwał głową.Maja poleciała do salonu a ja z nim do kuchni.

- Co się stało?-zapytał.

- Był tu dziś Czarek,ten od Poli.-szepnęłam.

- Co chciał?

- Nie wiem wkurzył mnie,więc mu wygarnęłam i zamknęłam drzwi.

- Może zrozumiał...-przerwałam mu.

- Bartek nikt tego nie zrozumie a tym prędzej taki facet który zabawia się dziewczynami.

- Dobra nie było tematu,teraz panią zapraszam do salonu bo nasza córka czeka.-uśmiechnął się.

- Ok,chodźmy ała twój syn mnie kopnął.

- Synek bo się pogniewamy.-położył swoje dłonie na mój brzuch.Znów usłyszałam dzwonek,no kurwa zacznę pobierać opłaty.Poszłam a za drzwiami stał Piotrek.

- Piotrek?-zapytałam.

- Hej przenocujecie mnie?-spojrzał na mnie.

- A co się stało?

- Ola mnie wyrzuciła.........

 

 

 

 

Przepraszam że taki krótki ale wróciłam dziś z wczorajszego meczu,te emocje.Bardzo się cieszę że chłopaki w III rundzie :)

Następny pojawi się w środę.Dziękuję za wasze komentarze,wiem że ostatnio nawalałam ale obiecuję poprawę.Kibicujemy naszym jutro :D

Pozdrawiam Aga