Rozdział 24:

- Słucham?-krzyknęłam aż do drzwi podbiegł Bartek.

- Piter co ty tu robisz?-zapytał zszokowany.

- Co zrobiłeś Oli?-zapytałam.

- No ten mała sprzeczka była i wyrzuciła mnie z mieszkania.-spuścił głowę.

- A co zrobiłeś?-spojrzałam na niego bo Ola by się tak nie zachowała.Wpuściliśmy go do salonu i poczekaliśmy kiedy Maja pójdzie spać.O 22:00 usiadłam sobie naprzeciw Piotrka i czekałam kiedy wreszcie coś powie.Zaczął wszystko opowiadać.

- I Ola chcę mieć dziecko a ja jeszcze nie jestem gotowy.-wytłumaczył.

- Ale co w tym złego przecież sam powiedziałeś że też chcesz.-powiedział Bartek.

- No ale wiecie żyję ciągle na walizkach,nie mamy tyle czasu dla siebie,a ona wyskakuję z dzieckiem.

- Piotrek a nie pomyślałeś że Ola chce dziecko dlatego żeby właśnie nie zostawała sama?-spojrzałam na niego a on przyjął minę myśliciela.

- Nie zastanawiałem się nad tym.-powiedział.

- To pomyśl w końcu,wiecie dobrze że kobiety nie lubią samotności.Piotrek posłuchaj możesz nie być gotowy ale nie powinieneś na nią od razu krzyczeć,wszyscy faceci jesteście tacy sami.-krzyknęłam.

- Wiem że przegiąłem,tylko ty na mnie nie krzycz.-szepnął.

- Ja idę się położyć bo mały się odzywa a ty pogadaj z kolegą w końcu znacie się na wylot.-powiedziałam wkurzona do Bartka.

Wychodząc usłyszałam jeszcze słowa przyjmującego.

- Widzisz przez ciebie ja też oberwałem.-zaśmiałam się i poszłam do sypialni.Porządnie się nie położyłam gdy usłyszałam dźwięk mojego telefonu.Spojrzałam na wyświetlacz OLA:

- Halo?-zapytałam.

- Cześć Lenka chyba cię nie obudziłam?-zapytała.

- Nie,jeszcze nie spałam.

- Powiedz mi że Piotrek jest u was.-szepnęła i się rozpłakała.

- Jest u nas spokojnie nie płacz.

- Tak mnie zranił a ja się o niego martwię.Jestem głupia.

- Nie Ola nie jesteś on nie miał prawa tak powiedzieć.

- Przecież każda kobieta chce zostać matką i ja też.Nie chcę zostawać sama jak on wyjeżdża,miałabym zajęcie,towarzystwo.On nie chce pewnie dzieci ze mną bo uważa że się nie nadaję.-łkała.

- Nie mów tak Ola.On żałuje posłuchaj przyjedź jutro do nas i pogadaj z nim.

- Nie nigdzie nie będę jeździć,to on mnie obraził a ja nie zamierzam być posłuszną narzeczoną.

- Ola....- zaczęłam ale mi przerwała.

- Przepraszam Lena ale wiesz dobrze że mam rację,dobra kończę i przekaż mu że ma przestać zachowywać jak dziecko i wrócić do domu.-powiedziała i się rozłączyła.

- No chyba dziewczyna ma te dni.-szepnęłam i położyłam się spać.Przebudziłam się kiedy poczułam jak łóżko ugina się z drugiej strony.

- Bartek?-zapytałam zaspana.

- Cii,śpij kochanie.-pocałował mnie w czoło.Przytuliłam się do niego i znów odleciałam do krainy morfeusza.

Rankiem około 10:00 usłyszałam dźwięk tłuczącego się szkła,zerwałam się na równe nogi i poleciałam do kuchni gdzie stał Piotrek.

- Przepraszam nie chciałem cię obudzić,Bartek poszedł na trening.-powiedział.

- Piotruś wiesz że bardzo cię lubię?-spojrzałam na niego a on kiwnął głową.-No właśnie,Ola wczoraj dzwoniła.

- I co mówiła?-zapytał.

- Raczej płakała niż mówiła,martwiła się o ciebie.Piotrek ja wiem że może wystrzeliła z taką propozycją za szybko ale zrozum ją.-powiedziałam i złapałam go za rękę.

- Wiem.-szepnął.

- Drugiej takiej nie znajdziesz Oli bo ona jest wyjątkowa.-uśmiechnęłam się.

- Wiesz co ja muszę jechać do domu.-zerwał się szybko z krzesła.-Muszę ją przeprosić.-powiedział i pożegnał się ze mną i pojechał do domu.Zaśmiałam się i poszłam wziąć prysznic,w trakcie kąpieli poczułam niezłe kopnięcie.

- Ała.-syknęłam jeżeli mój syn ma mnie tak kopać to wolę już urodzić.Po długim prysznicu poszłam zrobić praktycznie już obiad bo była 12:00,ale wolałam zajrzeć jeszcze do Mai.

Spała sobie smacznie,niech śpi wreszcie się wyśpi.Ugotowałam obiad i do kuchni weszła Maja.

- Cześć mamusiu.-uśmiechnęła się.

- A cześć,wyspałaś się?-zapytałam biorąc ją na kolana.

- Tak,mamo a mogę jutro iść do szkoły?-zapytała.

- Zobaczymy jak będziesz się czuć,a teraz pomóż mi nakryć stół na obiad bo za chwilę tata przyjdzie.-pomogła mi i razem czekałyśmy na przyjmującego.Kiedy się zjawił to nie miał za ciekawej miny.

- Cześć.-rzucił oschle.

- Cześć co się stało?-zapytałam.

- Nic się nie stało.-krzyknął i zamknął się w łazience.Dałam Mai obiad a sama udałam się do łazienki.

- Bartek co się stało?-zapytałam kiedy on stał owinięty tylko ręcznikiem,no tak wyszedł spod prysznica.

- Lena proszę nie zaczynaj.-powiedział i wyszedł do sypialni.Poszłam za nim.

- Ja już zaczęłam a ty masz zakończyć.-złapałam go za rękę.

- Wkurzyłem się w klubie i teraz schodzą ze mnie emocje.-powiedział i wyszedł.Wiedziałam że coś kręci ale gdybym wiedziała wcześniej to bym zapobiegła wszystkiemu co się wydarzy.

Oczami Bartka:

Trening jak zwykle był męczący,wreszcie mogliśmy iść do szatni,ja wręcz pobiegłem.Chciałem jak najszybciej znaleźć się w domu koło Lenki i Mai.Wychodząc już do samochodu spotkała mnie niespodzianka.

- Cześć Bartek.-uśmiechnęła się do mnie Anka.

- Cześć czego chcesz?-zapytałem podchodząc do niej.

- Wiesz powinieneś zrobić Majce badania DNA.

- Co?-krzyknąłem.-Co ty bredzisz?

- Nie chcę cię martwić ale wczoraj byłam z koleżanką w tym barze którym pracują jej przyjaciółki i mówiły że Lenie świetnie udało się ciebie przekonać że jesteś ojcem Majki.

- Nie wierzę w to-szepnął.

- Wiesz nie mówiłabym ci takich rzeczy,one szybko wyjadą na jaw.Chcę żebyś nie zrobił jakiegoś głupiego błędu.I z tego co wiem to drugie dziecko tez nie jest twoje.

- Anka jeżeli chcesz rozbić nasz....-zacząłem ale mi przerwała.

- Ona spędziła noc z Damianem a dwa tygodnie później dowiedziała się o ciąży i powiedział o tym tobie bo wie że z tobą nie musi pracować.-powiedziała,a ja nie mogłem w to uwierzyć.

- To nie prawda skąd o nim wiesz?

- Bartek słyszałam rozmowę jej przyjaciółek.-powiedziała.Niestety zrobiłem to uwierzyłem.Cały wkurzony pojechałem do mieszkania.Zacząłem szczególnej przyglądać jej Mai i zaczęła wydawać się nie podobna do mnie.

Oczami Leny:

Od wczoraj Bartek strasznie dziwnie się zachowuję,w niektórych momentach mam świadomość że on przygląda się Mai i jest do niej tak jakby odsunięty,ostrożniejszy.Co się dzieje???

To pytanie zadaję sobie od samego rana.Poszłam się ubrać.

 

I obudzić Majkę do szkoły.O 7:40 wyszłyśmy z mieszkania.Kiedy wróciłam Bartek siedział już w kuchni.

- A ty treningu nie masz?-zapytałam dając mu buziaka w policzek.

- Nie dziś mamy wolne.-odpowiedział oschle.

- Dlaczego mnie tak traktujesz,to nie przeze mnie cię wkurzyli w klubie.

- Musisz drążyć ten temat,daj mi do cholery spokój.-krzyknął.

- Nie krzycz na mnie.Bartek proszę cię jesteśmy rodzicami Mai a za kilka miesięcy naszego synka a ty nie mówisz mi takich rzeczy jak co się stało że masz taki zły humor.-usiadłam na przeciw niego.

- Nie mam złego humoru,rozumiesz.-powiedział i poszedł do salonu.Zrobiło mi się przykro,nic nie zrobiłam a tak mnie traktuje.Przez resztę dnia się do siebie nie odzywaliśmy,o 15:00 wyszłam po Maję,go wolałam nie prosić.Wracałyśmy a ona opowiadała mi co dziś robiła,no strasznie się uśmiałam.

Weszłyśmy do mieszkania a on dalej siedział przed telewizorem.

- Cześć tatusiu.-podbiegła do niego i go przytuliła.

- Cześć.-powiedział i dalej patrzył w telewizor a we mnie się zagotowało.Maja smutna poszła do siebie,a ja wkurzona złapałam za kable od tv i wyrwałam je z kontaktu.

- Co ty robisz kobieto?-krzyknął.

- Co ja robię a co ty robisz,jakim prawem swoje emocje wylewasz na Mai.-teraz to ja krzyknęłam.

- Dlaczego nie powiesz że na naszej córce?-zapytał.

- O co ci chodzi?

- O nic.-powiedział i wyszedł z mieszkania trzaskając drzwiami........

 

 

 

 

 

No i jest kolejny :)

Troszkę się porobiło w ich związku,do akcji znów wkracza Anka i sporo namiesza.Dziękuję wam za wszystkie komentarze,boże nie sądziłam że trudno tak pogodzić szkołę z czasem wolnym.Mam go tak nie wiele że znów spóźniłam się o jeden dzień ale wiecie jak to jest.

Następny pojawi się w sobotę wieczorem.

Dziś trzymamy kciuki za POLSKĘ :)

Pozdrawiam Aga