Rozdział 22:

Pola wyjechała,nikt nie wie gdzie?

Z tego co mówiła Iza pojechała do niej ją przeprosić,mieszkanie było zamknięte i akurat schodziła sąsiadka która oznajmiła że Pola wychodziła z dwoma wielkimi walizkami.Próbowałyśmy się dodzwonić ale nic nie wiadomo.

- Iza ale nie masz pojęcia gdzie pojechała?-zapytałam.

- Nic mi nie przychodzi do głowy,może powinnam zadzwonić do jej mamy?-zapytała.

- Nie może lepiej nie denerwować jej bo jak nie pojechała do niej.

- Zostawiłam numer tej sąsiadce powiedziała że zadzwoni jak wróci Pola.Czekaj ja mam klucze do jej mieszkania.-zerwała się z kanapy.

- To jedziemy do niej.-powiedziałam ubierając buty.

- A co z Mają?

- Maja jest z Bartkiem w Bełchatowie bo Oliwer chciał się z nią pobawić.-uśmiechnęłam się.Wyszłyśmy z mieszkania i kierowałyśmy się do bloku blondynki.Po jakiś 10 minutach byłyśmy na miejscu.Weszłyśmy na odpowiednie piętro i za pomocą kluczy które miała Iza weszłyśmy do jej mieszkania.

Wszystko było na miejsc czyli musi tu wrócić bo zostały jej rzeczy.Może to niegrzeczne ale trochę jej poszperałyśmy po kątach.

- Lena zobacz.-krzyknęła Iza z kuchni więc tam się udałam.

- Co się stało?-zapytałam i stanęłam koło brunetki.Wskazała ręką na kalendarz w którym było zapisane wielkimi literami FRANCJA.

- Poleciała do Francji?-zapytała,a raczej stwierdziła.

- Po co tam miała lecieć?

- Może się odstresować,dobra czyli coś wiemy teraz musimy czekać aż wróci.-powiedziała.Później się zwinęłyśmy do swoich mieszkać i czekałyśmy.

Tydzień później:

Wczoraj zawieźliśmy prawie ostatnie rzeczy do mieszkania Bartka a tak na prawdę do naszego mieszkania.Dziś ostatni kurs wykonywał Bartek.Było niewiele minut po 10 kiedy Iza napisała mi SMS'a że Pola wróciła.Czym prędzej poleciałam się ubrać.

 

I pojechałam do jej mieszkania,pod blokiem spotkałam się z Izą i razem podążyłyśmy do środka.Dzwoniłyśmy dzwonkiem,waliłyśmy w drzwi pięściami i wreszcie nam otworzyła.

- Dziewczyny co wy tu robicie?-zapytała,płakała miała strasznie podkrążone,zaczerwienione,zmęczone oczy.

- Pola po co pojechałaś do Francji?-zapytałam,a ona rozpłakała się.Weszłyśmy do środka i mocną ją przytuliłyśmy.

- Poluś proszę powiedz nam.-zachęcała Iza,weszłyśmy do salonu i czekałyśmy na całą prawdę.

- Usunęłam ciąże.-szepnęła a ja znieruchomiałam.

- Co?-powiedziałam sama dławiąc się łzami.

- Byłaś w ciąży?-zapytała Iza,a ona kiwnęła głową.

- Poznałam go w Wałbrzychu jak byłam u mamy,wszystko było piękne.Spędzaliśmy ze sobą dużo czasu i w końcu poszliśmy do łóżka.Codziennie powtarzał mi jak mnie kocha,a tydzień temu dowiedziałam się że jest żonaty i ma dwójkę dzieci.Wykorzystał fakt że ona była na jakiś wakacjach z dziećmi a on zabawiał się mną.Kiedy dowiedziałam się o ciąży to poszłam mu powiedzieć a wtedy wykrzyczał mi że mam ją usunąć bo on....-przymknęła oczy,a ja ją przytuliłam z Izą.

- Cii wszystko będzie dobrze pomożemy ci.-powiedziałam.

- Twoja mama wiedziała?-zapytała Iza a ona kiwnęła przecząco głową.

- Nie bo by ją to dobiło że tak postąpiłam.Ja na prawdę go kochałam,ba ja dalej go kocham.-łkała.

- Skarbie dlaczego nam nie powiedziałaś?-zapytałam.

- Nie chciałam zawracać wam głowy same macie swoje problemy.

- Pola ty jesteś z takimi problemami na pierwszym miejscu u nas.

- Przepraszam,boże czemu ja to zrobiłam.Mogłam je urodzić a tak zabiłam je.-złapała się za głowę.

- Pola nie zabiłaś nikogo bo tam jeszcze ono się nawet nie rozwinęło miało dwa tygodnie miałaś tam tylko małą fasolkę,więc nie mów tak.Jeszcze będziesz miała dzieci i to z takim facetem że każda takiego by chciała.-uśmiechnęłam się do niej.

- Zostaniecie dziś ze mną?-zapytała szeptem,a my się zgodziłyśmy.

Rozpoczął się kolejny miesiąc listopad.Zimno jak cholera niestety zaczęło się najgorsze co mogło być i powtarzało się to co roku.

- Pokaż kochanie zmierzę ci gorączkę-powiedziałam siadając obok Mai.

- Mamusiu boli mnie gardło.-powiedziała zachrypniętym głosem.Termometr wskazał 39'C.Kazałam jej poczekać i poszłam do kuchni po leki.Bartek siedział i jadł śniadanie.

- A gdzie Maja,miałem ją za chwilę zawieść do szkoły.-powiedział patrząc na mnie.

- Maja nam się rozchorowała,zawieziesz nas ale do lekarza.-powiedziałam.

- Bardzo źle?-zapytał wstając i udał się ze mną do pokoju córki.

- Gorączka,boli ją gardło,Maju chodź się ubierzemy i pojedziemy do lekarza.-tak mi zawsze żal kiedy jest chora bo nie mogę jej pomóc,musimy czekać kiedy wirus się odczepi.Bartek zawiózł nas do lekarza i obiecał poczekać najwyżej się spóźni na trening.Okazało się moje przeczucie zapalenie krtani.Dostaliśmy masę leków które od razu wykupiłam w szpitalnej aptece.Bartek odwiózł nas do domu i pojechał na trening.Kiedy Mai udało się usnąć zadzwoniłam do Poli.Muszę powiedzieć że jej stan się poprawił,ale nie jest jeszcze dobrze.Cały czas oskarża się o usuniecie ciąży,wiem że zrobiła to w stanie załamania i dlatego musimy jej pomóc.Gdybym tego drania dorwała to bym go wykastrowała łyżeczką do herbaty.

- Halo?-zapytała smutnym głosem.

- Hej kochanie jak się czujesz?

- Dobrze.-powiedziała.

- A tak na prawdę?

- Był u mnie dziś.-szepnęła.

- Czego chciał?-zapytałam wkurzona.

- Przeprosił mnie i powiedział żebym urodziła dziecko on mi pomoże,a jak mu powiedziałam że usunęłam to on mnie....-rozpłakała się.

- Co ci zrobił?-krzyknęłam.

- Uderzył mnie,a później mnie przeprosił.

- On jest jakiś chory.Ała.-powiedziałam.

- Co się stało Lenka?-zapytała.

- Nic tylko mały mnie kopnął.-pogłaskałam się po brzuchu.

- Lenka ja kończę bo muszę do pracy lecieć.

- Pola proszę uważaj na siebie i nie widuj się z nim.-powiedziałam.

- Obiecuję.-czuję że się uśmiechnęła.

- To pa.-rozłączyłam się.Usłyszałam wołanie Mai więc tam się udałam.

- Mamusiu przyniesiesz mi soczek?-zapytała lekko się uśmiechając.

- Już a jak się czujesz-pogłaskałam ją po główce.

- Dobrze ale jeszcze boli.-przyniosłam jej sok i pół godziny później do mieszkania wszedł Bartek z wielkim misiem i bukietem.

- Cześć kochanie.-pocałował mnie.

- Cześć a co tu masz?-zapytałam.

- No bukiet dla pięknej kobiety w ciąży,a miś dla mojej chorej księżniczki.-poszedł do Mai i usłyszałam jak ucieszyła się z prezentu.

Około 22:00 poszłam się położyć,ale Bartek nie chciał mi na to pozwolić.

- Kochanie muszę ci coś powiedzieć.-powiedział siadając po drugiej stronie łóżka.

- Co?-zapytałam.

- Kochanie tylko się nie denerwuj,bo wtedy gdy pojechałem na Mazury to....-przerwałam mu.

- To co?-szepnęłam trochę zdenerwowana.

- Bo wtedy Anka mnie pocałowała.......

I jest kolejny :)

Nareszcie piątek,przepraszam ze tak późno dodany ale dopiero co wróciłam do domu.Zakręcony dzień.Bartek się przełamał i powiedział Lenie o pocałunku jaka będzie reakcja???

Następny w niedziele.Dziękuję za wszystkie komentarze.Trzy punkciki dla nas wygraliśmy z Włochami.

Jutro kolejny,trzymamy mocno kciuki :)

Pozdrawiam Aga