Rozdział 14:

Miesiąc później:

Dziś pierwszy dzień szkoły,niestety skończyły się te kochane wakacje,które wiele zmieniły w moim i Mai życiu.

Rano oczywiście poranny rytuał,męczenia się z Majką która uparcie nie chciał wstać.Kiedy wreszcie mi się ją udało wyciągnąć z łóżka,sama poszłam się przyszykować do pracy.Ubrałam się.

I poleciłam zrobić Mai do szkoły kanapki.O 7:45 wyszłyśmy z mieszkania i udałyśmy się parkiem do szkoły.Brzuch rośnie,ale dopiero to drugi miesiąc więc jeszcze nie taki widoczny.

- Maja proszę być grzeczna i słuchać nauczycielki.-powiedziałam kiedy byłyśmy już pod budynkiem.

- Ja jestem grzeczna mamo,a kiedy pojedziemy do taty?-zapytała.

- Przecież w piątek jest mecz to jedziemy od razu po szkole.-uśmiechnęłam się.

- No dobrze,kocham cię mamo.-przytuliła się do mnie.

- Ja ciebie też bardzo mocno,a teraz leć bo się spóźnisz.-poszła,a ja udałam się do pracy.Chociaż kazali mi wszyscy wziąć urlop ale po co jeżeli nic mi nie jest.W ogóle nasi rodzice kiedy dowiedzieli się o ciąży to zwariowali na jej punkcie.

- No cześć piękna.-usłyszałam za sobą,odwróciłam się i zobaczyłam Damiana i mój cały humor w diabli wzięli.

- Czego znowu chcesz?-krzyknęłam.

- Nie denerwuj się słonko w twoim stanie nie można.-uśmiechnął się.

- To mnie nie denerwuj i daj mi spokój.-powiedziałam i ruszyłam do przodu.

- Kiedy powiesz Bartkowi że to moje dziecko?-zapytał,a ja aż przystanęłam.

- Co ty do mnie mówisz?-podeszłam do niego.

- Prawdę skarbie.

- Jaką prawdę,spróbuj namieszać w moim życiu to....-przerwał mi.

- To co,Lena posłuchaj ja ci powiedziałem dokończymy co nam przerwano i daję ci spokój.-powiedział.

- Nie będę jakąś dziwką,która zdradza swojego mężczyznę.-powiedziałam i poszłam do baru.Dzień zleciał mi szybko,wcale się nie napracowałam bo jak próbowałam się za coś wziąć to oni na mnie krzyczeli i tylko siedziałam za ladą.Wracając odebrałam Majkę ze szkoły ale oczywiście były małe problemy.

- Dzień dobry pani Leno mogłabym z panią porozmawiać?-na korytarzu złapała mnie wychowawczyni Mai.

- Tak oczywiście coś się stało?-zapytałam.

- No mamy mały problem z Mają,dziś wyrzuciła zeszyt koleżance przez okno i nazwała ją plastikową blondyną,a później na przerwie uderzyła kolegę i nazwała go bufiastym idiotą.-powiedziała a ja w tym momencie chciałam się zapaść pod ziemią i gdzieś się schować.

- O boże strasznie za nią przepraszam,nie wiem co w nią wstąpiło.-powiedziałam.

- Ale najważniejsze że przeprosiła,tylko proszę żeby pani z nią porozmawiała bo ciężko było ją namówić żeby przeprosiła ich.-powiedziała.

- Dobrze na pewno z nią porozmawiam,dziękuję za informację.-pożegnałam się z nią i poszłam po Majkę.

- Cześć mamusiu.-powiedziała zadowolona.

- Posłuchaj mnie teraz uważnie w piątek nie jedziemy na żaden mecz.-powiedziałam wkurzona.

- Ale dlaczego?-tupnęła nogą.

- Idziemy do domu tam porozmawiamy.-poszłyśmy i gdy tylko przekroczyłyśmy próg mieszkania wzięłam ją do salonu.

- Dlaczego nie jedziemy na mecz?-zapytała.

- Proszę mi powiedzieć co zrobiłaś dziś w szkole?

- Nic,byłam grzeczna.-powiedziała.

- Majka,zaczepiła mnie pani Dominika,powiedziała że wyrzucasz koleżance zeszyt przezywasz ją,bijesz kolegę co to ma być.-krzyknęłam.

- Oni są głupi i ich nie lubię.

- To nie oznacza że możesz się tak zachowywać,teraz mnie posłuchaj uważnie masz karę na telewizję i nie jedziemy na mecz,a teraz proszę iść umyć ręce bo zaraz dam ci obiad.

- Mamusiu proszę pojedźmy na mecz.-zaczęła płakać.

- Nie za twoje brzydkie zachowanie nigdzie nie pojedziemy już do łazienki.-krzyknęłam.Cała zapłakana poszła do łazienki,a ja zrobić obiad kiedy był gotowy zawołałam ją,a sam poszłam zadzwonić do Bartka.

- Halo?-odebrał za trzecim sygnałem.

- Cześć misiu.-powiedziałam.

- Cześć myszko coś się stało?-zapytał.

- Właściwie to tak,nie przyjedziemy w piątek na mecz.-powiedziałam.

- Ale dlaczego?-zapytał.

- Wiesz co dziś zrobiła Majka w szkole....-zaczęłam mu wszystko opowiadać.-a na końcu nazwała go bufiastym idiotą.-powiedziałam.

- No to zaszalała.-powiedział.

- Jeszcze nie chciała przeprosić,pani musiała ją namawiać przez pół lekcji,ja już nie daje rady.

- Daj mi ją do telefonu.-powiedział,więc poszłam do jej pokoju i podałam jej telefon i wyszłam z stamtąd.

Czekałam w salonie kiedy skończy z nią rozmawiać.Po godzinie przyszła i oddała mi telefon,płakała.

- Halo?-zapytałam.

- No mam nadzieję że jakoś to na nią zadziała,ale kicia przyjedźcie w piątek,załatwiłem wam już bilety.-powiedział.

- No dobrze,ktoś za tobą tęskni.-powiedziałam.

- Czyżby moja urocza dziewczyna?-zapytał z uśmiechem.

- No ja też,ale jeszcze malutka istotka która mniej więcej zaczyna się już rzucać w oczy.-zaśmiałam się.

- Oj powiedz jej że też bardzo za nią tęsknie i dlatego macie przyjechać.

- Ale Maja pomyśli że jej ulegliśmy.-powiedziałam.

- Ja już jej powiedziałem co ja o tym sądzę i że jestem na nią zły za to co zrobiła.

- Dobra skarbie ja kończę bo jest już 20:00 a jestem strasznie głodna.-zaśmiałam się.

- Czekam na was w piątek.Kocham was.

- A my ciebie.-rozłączyłam się.Poszłam zrobić kolację i około 23:00 położyłam się do łóżka.Czytałam książkę kiedy do sypialni weszła Maja.

- A ty nie powinnaś spać?-zapytałam zamykając lekturę,ona usiadła po drugiej stronie łóżka i najzwyczajniej na świecie się do mnie przytuliła.

- Mamusiu ja chciałam przeprosić że tak się zachowałam.-zaczęła płakać.-Tylko oni się śmiali ze mnie że mój tata mieszka gdzieś indziej i to dlatego że mnie nie kocha.

- Żabko przecież tata cię kocha.-przytuliłam ja do siebie bardzo mocno.

- Wiem ale byłam zła i dlatego to zrobiłam.-pociągnęła noskiem.

- Dobrze nie gniewam się,ale nie płacz już.-pocałowałam ją w czółko.- A następnym razem powiedz mi że ktoś mówi ci takie rzeczy.

- Dobrze,a mamo mogę dziś spać z tobą?-zapytała.

- Możesz myszko,to wskakuj i idziemy spać.-dała mi buziaka i położyła się przytulając się do mnie.

- Dobranoc mamusiu.-szepnęła.

- Dobranoc żabko-odszepnęłam i pogrążył nas sen.

Rano budzik zadzwonił o 7:00 szybko poszłam się ubrać i znów akcja z wybudzeniem Majki.Później szybkie śniadanie i zaprowadziłam Maję do szkoły a sama udałam się do pracy.Tak minął mi cały tydzień choć nie było kolorowo bo każdego dnia zaczepiała mnie wychowawczyni Majki.Dziś po jej szkole udałyśmy się do Bełchatowa.

- Maja mogę wiedzieć dlaczego tak się zachowujesz?-zapytałam.

- To znaczy jak?-zapytała.

- Majka codziennie zaczepia mnie twoja wychowawczyni,jesteś strasznie niemiła,o co chodzi?-zapytałam i spojrzałam w lusterko żeby ją zobaczyć.

- Mamo bo oni są tacy głupi ja wolę się zadawać z Sarą.

- A kto to Sara,ta z która się tak zachowujecie?-zapytałam.

- Sara jest nową koleżanką w klasie,jest bardzo fajna.

- Dobrze ale to nie oznacza że jak kogoś nie lubisz to im dokuczasz,posłuchaj mnie w poniedziałek nie chcę znów wysłuchiwać co zrobiłaś,będę wyciągała z tatą konsekwencję.Rozumiesz masz ostatnią szansę.-powiedziałam.

- Dobra zrozumiałam.-powiedziała i tyle z mojej rozmowy.Po półtorej godzinnej jeździe wreszcie jesteśmy pod blokiem Bartka,który stał już na dole i na nas czekał.Maja wystrzeliła z samochodu i pognała się przywitać,a ja jak ten kretyn obeszłam samochód i zamknęłam za nią drzwi.Otworzyłam bagażnik i już chciałam chwycić torbę kiedy poczułam usta Bartka na swoich.

- Witam moją kolejną księżniczkę.-powiedział kiedy się ode mnie oderwał.

- No witam.-powiedziałam i wzięłam torbę,ale on mi ją zabrał i wziął resztę rzeczy a nam kazał iść do środka,no tak pogoda już totalnie się popsuła.Weszłam do mieszkania i udałam się do kuchni w celu zrobienie gorącej herbaty.

- Co się dzieje myszko?-zapytała mnie Bartek obejmując od tyłu.

- Mam dość rozumiesz-odwróciłam się do niego przodem.

- Czego dość?-zapytał.

- Wiesz ile musiałam się przez ten tydzień nasłuchać od nauczycielki.Jest niemiła dla nauczycieli i dla koleżanek,zachowuje się jak jej nowa koleżanka w klasie.-powiedziałam i usiadłam.

- Dobra pogadam z nią.-powiedział.

- Co z tego że z nią pogadasz jak zacznie się wszystko od nowa,ostatnio z nią gadaliśmy i co nic nie podziałało.Wiesz że mi nie jest przyjemnie kiedy słucham jak ona się zachowuje.-złapałam się za brzuch.

- Skarbie nie denerwuj się.-powiedział.

- Jak mogę się nie denerwować,skoro sama mam problemy i jeszcze Majka mi tworzy nowe.

- Jakie masz problemy?-zapytał,a ja zrozumiałam że powiedziałam za dużo.

- Nie ważne,ale o której mecz?-zapytałam.

- O 20:00,ale nie zmieniaj tematu,jakie problemy?

- Bartek jestem zmęczona chcę się położyć a ty mnie jeszcze bardziej dobijasz.Obudź mnie jak będziesz wychodził.-poszłam do sypialni i położyłam się i najzwyczajniej zasnęłam.

Oczami Bartka:

Zacząłem się bardziej zastanawiać jakie Lena może mieć problemy,przecież to nic złego że chcę wiedzieć,troszczę się o nią i dlatego się martwię.Poszedłem do pokoju Mai.

- Maja możemy pogadać?-zapytałem.

- Co się stało?

- Co powiedziałem ci ostatnio na temat twojego zachowania.-spojrzałem na nią.

- Tato oni są wszyscy głupi,dobrze że Sara jest normalna.

- Maja ale nie można się tak zachowywać,mama jest w ciąży tak?-zapytałem a ona kiwnęła głową.-No właśnie a ty ją denerwujesz takim zachowaniem.

- Ale ten pan chyba bardziej niż ja.-powiedziała,a ja się zdziwiłem.

- Jaki pan?

- Codziennie przysyła mamie prezenty i kwiaty,a jak byłyśmy na placu zabaw rozmawiał z mamą a ona na niego krzyczała.Ostatnio widziałam jak był pod szkołą i znów mama na niego krzyczała.

- A jak wygląda ten pan?-zapytałem trochę wkurzony.

- Jest taki młody,ale tato chodźmy obejrzymy bajkę.-powiedziała,a ja spojrzałem na zegarek.

- No wiesz ja muszę już się szykować na mecz,ale Maja obiecaj mi że już w szkole się uspokoisz.

- No dobrze,to chodźmy obudzić mamę.-powiedziała i poszliśmy do sypialni.

Oczami Leny:

Poczułam jak ktoś potrząsa mnie w ramię,otworzyłam oczy i zobaczyłam Majkę.

- Mamo wstawaj.-krzyknęła,Bartek pakował rzeczy do torby.

- Która godzina?-zapytałam.

- 16:25.-powiedział Bartek jakby zły.

- Ja pójdę poszukać koszulki na mecz.-powiedziała Maja i poleciała,a ja wstałam i przytuliłam się do pleców Bartka.

- Co się stało misiu?-zapytałam.

- Nic a co się miało stać?-zapytał i wyszedł z pokoju,zszokowana poszłam za nim do łazienki.

- Bartek co się stało?

- Powiedziałem że nic.-ominął mnie.Aha czyli coś się stało,dobra nie chce powiedzieć nie będę się narzucać.O 17:00 wyszedł z mieszkania w ogóle się nie żegnają ze mną.

- Maja chodź na chwilę.-zawołałam ją.

- Co się stało?-zapytała wbiegając do kuchni.

- Nie wiesz dlaczego tata jest zły?-zapytałam.

- Nie a jest zły?-zapytała.

- Nie skarbie,chodź bo musimy się szykować.-o 19:30 wyszłyśmy z mieszkania i pojechałyśmy na halę.Kibice już wypełniali całą widownie,niektórych sektorach siedzieli kibice Jastrzębskiego Węgla,na widowni wyszukałam Moni i od razu usiadłam koło niej.

- No cześć piękna.-pocałowałam ją w policzek.

- No myślałam że się nie doczekam.-dołączyła do nas jeszcze Daga z Olim.Zaczął się mecz Maja z Olim podeszli do barierek i mocno kibicowali.Mecz otwarcie sezonu prędzej taki towarzyski,ale już następne będą ważne i bardzo zacięte.

- Lena w ogóle jak się czujesz?-zapytała Monia.

- A wiesz powiększam się jak balon.

- Lena ty niby wyglądasz jak balon a ja 5 miesiąc i co lokomotywa ze mnie.-zaśmiała się Daga.

- Ej bo zaraz ja zacznę się starać z Miśkiem.

- Teraz tak przy wszystkich?-zapytałam a dziewczyny się zaśmiały.

- Nasze życie erotyczne zostawiamy tylko dla siebie.-powiedziała Monika.Przegadałyśmy cały mecz,spojrzałyśmy na tablicę i skra wygrała 3:2,a czyli walczyli do końca,ale każdy zawodnik miał uśmiech na twarzy.Zeszłam z dziewczynami na dół i każda poszła do swojego wielkoluda.

- Świetny mecz tato.-krzyknęła Maja.Podeszłam do niego.

- Gratulacje kochanie.-uśmiechnęłam się.

- Dzięki.-czyli mu nie przeszło.

- Możesz mi powiedzieć co się tobie stało?-powiedziałam wkurzona.

- Pogadamy w domu.-powiedział i poszedł rozdawać autografy.Poszłam po Maję pożegnałam się z dziewczynami i pojechałyśmy do domu.

Czekałam na niego i nie mogłam się doczekać,ale wreszcie o 2 w nocy się doczekałam.Wszedł i poszedł do łazienki a ja grzecznie czekałam kiedy wróci do salonu.Po 15 minutach wyszedł i usiadł na kanapie obok mnie.

- To dowiem się co się stało?-zapytałam.

- Nie wiesz co się stało?-zapytał wkurzony.

- No chyba nie wiem skoro pytam.

- Możesz mi powiedzieć dlaczego jakiś facet wysyła ci codziennie kwiaty i prezenty.-krzyknął a ja momentalnie zbladłam.

- Skąd o tym wiesz?-zapytałam.

- Maja mi powiedziała że wysyła ci kwiaty,prezenty,rozmawia z tobą ty na niego krzyczysz,kto to jest?-zapytał wstając z miejsca i podszedł do okna.

- Bartek nikt ważny.-powiedziałam.

- Pytam się do cholery kto to jest?-krzyknął znowu.

- Damian.-szepnęłam.

- Ten sam z bankietu?-odwrócił się do mnie,a ja kiwnęłam głową.-Czyli co grasz na dwa fronty?-zapytałem.

- Nie,on się mnie uczepił,mówię mu żeby dał mi spokój ale nie daje.-wstałam z kanapy i stanęłam przed nim.-Bartek on mówi że da mi spokój jak dokończę z nim to co zaczął....-powiedziałam,ale mi przerwał.

- I co dokończyłaś tak,kogo to dziecko?-zapytał,a mnie pękło serce tym pytaniem.

- Jak możesz mnie posądzać o zdradę-szepnęłam dławiąc się łzami.

- A ty jak mogłaś przede mną to ukrywać,pytam się kogo to dziecko?

- Twoje,ja z nim nie spałam,Bartek uwierz mi.-powiedziałam i złapałam go za rękę.

- Dziwne bo jakoś nie mogę.-powiedział i poszedł do sypialni.Poleciałam za nim.

- Bartek proszę cię uwierz mi ciebie bym nie okłamała.-powiedziałam.

- Daj już spokój jestem zmęczony.-powiedział i położył się do łóżka.Zrezygnowana poszłam do salonu i zaczęłam płakać.Nie spałam całą noc,rano poszłam do łazienki i przemyłam twarz wodą.Dlaczego byłam taka głupia że mu nic nie powiedziałam.

W kuchni zrobiłam herbatę i usiadłam na parapecie i ją piłam,była godzina 8:04 kiedy do kuchni przyszedł Bartek,zaczął robić sobie kawę.W ogóle się nie odezwał,a ja zaczęłam popłakiwać.

- Bartek porozmawiaj ze mną.-powiedziałam i spojrzałam na niego.

- Mamy o czym?-zapytał.

- To już mnie nie kochasz?-zapytałam schodząc z parapetu i siadając przed nim przy stole.

- Kocham,ale jestem zły że mi nic nie powiedziałaś.

- Może dlatego że bałam się takiej reakcji.-powiedziałam.

- Była by inna gdybyś powiedziała od razu.-powiedział i wstał zalać sobie kawę.Podeszłam do niego i przytuliłam się do jego pleców.

- Przepraszam Bartuś bardzo mocno.-i znów fala łez spływała po moich policzkach.Poszedł do łazienki nic nie powiedział,czyli mi nie wybaczył.Poszłam do sypialni i położyłam się na łóżku.Nagle otrzymałam SMS'a:

CZEŚĆ SKARBIE JAK SIĘ MA MOJE DZIECKO?

D.

Poczułam dziwny ucisk w brzuchu,skuliłam się z bólu.

- Bartek.-krzyknęłam spanikowanym i z bólu cienkim głosem.Wszedł do sypialni i od razu gdy mnie zobaczył znalazł się przy mnie.

- Boże Lenka co się dzieje?-zapytał.

- Nie wiem zadzwoń na pogotowie.-szepnęłam i jęknęłam z bólu.Później wszystko działo się w ekspresowym tempie:

lekarze

karetka

straszny ból

płacz

ciemność.........

 

 

 

 

I jest kolejny :)

Nawet nie wiem co mam do was napisać,dziękuję za komentarze i za nominację to wielkie wyróżnienie.

Następny pojawi się w czwartek.Jeszcze 4 dni i mistrzostwa :)

Pozdrawiam Aga